OZW 3 - BOSO 3
3 februari 2018
Bekerwedstrijden zijn wedstrijden op zich. Oud Zwart Wit heeft al een aantal memorabele ontmoetingen voor de cup op haar naam staan, maar die van zondag 3 februari 2019 zal de bevoorrechte spelers en toeschouwers die erbij waren tot in lengte van dagen heugen.
Na wat gegoochel met het programma werd daags voor het jaarlijkse nieuwjaarsdiner van OZW bekend dat er the day after gewoon gevoetbald moest gaan worden. De twee uurtjes extra slaap die de manschappen nog werden gegund na weer een heet avondje Wolkenfabriek -met hier en daar wat voorzichtige sta(m)pjes in de Grunneger hardcore-scene- waren bijzonder welkom. Een onstuimig weekje waarin het KNMI weer lukraak met kleurrijke codes gooide, werd afgesloten met een zonnige zondagochtend terwijl de laatste alcoholdampen langzaam maar zeker optrokken
Op het veld dat door de vrieskou her en der nog wat kraakte onder de 44 van noppen voorziende schoeisels, wisten de OZW 2/3-combinatie elkaar moeiteloos te vinden. De gasten uit Sneek leken zich nog wat te moeten ontdoen van hun winterslaap, terwijl De Oude Meesters in een 4-3-3 opstelling direct de aanval zocht. Zo eindigde een doorgeschoten voorzet van gelegenheids- rechtsbuiten Erik Bakker voor de voeten bij Ad die het net in de korte hoek voor het eerst deed bollen: 1-0.
Een lekker begin maar de Friezen deden nagenoeg direct wat terug uit de eerste de beste corner. Nu stond OZW wat te slapen en konden een paar vrijstaande luchtkanonnen rustig inkoppen: 1-1. Toch bleef het OZW dat de eerste helft voetballend heer en meester zou zijn. Achtereenvolgens Tjerk, Lars en Wim vonden het net na de meest oogstrelende combinaties die je normaal alleen op de afgelegen trainingsvelden gade kunt slaan.
Maar zoals altijd blijven Friezen zichzelf terug in de wedstrijd knokken. Dat zou deze middag dubbel en dwars gelden voor onze gasten uit Sneek die de stand door de lucht terug wisten te brengen tot 4-3. Voetballend bleef OZW fier overeind maar verdedigend wist BOSO op opportunisme de schade te beperken. Ook de eigen goal die strak in de kruising eindigde en de 5-3 ruststand in het voordeel van OZW betekende kon ze niet deren.
De tweede helft zou BOSO er met met wat extra snelheid en kopkracht zelfs nog een schepje bovenop doen. Uit de eerste de beste corner werd het 5-4 en ondanks een aantal grote kansen voor OZW trok BOSO het speel meer naar zich toe. Het resulteerde na een uur spelen in de gelijkmaker na laconiek en knullig balverlies. Dat het niet meer zo makkelijk zou gaan als in de eerste helft was inmiddels duidelijk. Toen Lars na een uittrap van Dré zich ook nog eens de bal liet ontfutselen op de eigen 16 en OZW voor het eerst op achterstand kwam leek het bekeravontuur zelfs ten einde te komen.
Als volleerd profvoetballers begonnen de mannen van BOSO tijd te rekken, maar daar had de soeverein leidende Arjan H. geen boodschap aan. TJ en Herman konden het van de kant niet langer aanzien en kwamen getergd in het veld om de boel recht te zetten. OZW leek zowaar het licht weer te zien en begon weer te voetballen. Dat stichtte direct gevaar en het was een kwestie van tijd tot TJ uit een voorzet van Richard de gelijkmaker aantekende: 6-6! 'Dan maar penalty's', werd door meerdere BOSO-spelers hardop gedacht maar ook dat was ze deze wedstrijd niet gegeven. Met de pest nog in zijn lijf stoomde Lars op vanaf het middenveld, waarna hij in de 16 Wim wist te bereiken die uit de draai binnenkant paal de winnende 7-6 binnenschoot.
Wie na deze knotsgekke wedstrijd nog steeds niet uit de winterslaap is gekomen, zal waarschijnlijk nooit meer ontwaken.
Lars