De vrouw die OZW3 volgend seizoen kampioen maakt

We hebben er een 12e man bij. Of beter gezegd, vrouw. Niet een 12e vrouw, want dat zou impliceren dat er al 11 vrouwen in het veld staan. Dat klinkt af en toe wel zo als je een willekeurige wedstrijd van OZW3 bekijkt, waarin iedere mogelijke scheidsrechterlijke dwaling met hoog stemgeluid becommentarieerd wordt. Maar onder de douche blijkt anders. Louter piemels.

Een vrouw langs de lijn dus. Sylvie heet ze. Sinds aanzienlijke tijd inmiddels de steun en toeverlaat van good old Dre. Hij hield er niet over op tijdens een weekendje Edinburgh met de jongens. Sylvie voor en Sylvie na. Mooi om naar te luisteren, de liefkozende praat van onze knuffelbeer in de goal. Dat zit wel goed met die twee.

We moesten het lange tijd met de verhalen doen. Maar toen ineens was ze er, op een zonovergoten ochtend in april, langs de lijn, zittend in de dug out. Forward uit. Ze was overgeleverd aan het geschreeuw van Dik en Nico langs de kant, die op hun beurt ook al iedere scheidsrechterlijke dwaling van commentaar voorzagen. Ze vertrok geen spier. Ze had de blik 90 minuten lang gericht op haar Dre.

Tijdens de groepshug in de middencirkel, voorafgaand aan de wedstrijd, fluisterde een van de spelers Dre toe: “Dre, het krantje. Ze leest het krantje. Komt dat wel goed? Ik bedoel… die sandwich in Edinburgh in die discotheek. Kan ze daar wel tegen?” Ook Dre vertrok geen spier. “Ze weet wel beter”, glimlachte hij.

Sylvie wist inderdaad beter. En Dre wist dat. Hij keepte de wedstrijd van zijn leven. Glanzparat na glanzparat.

Als we aan het eind van volgend seizoen de schaal omhoog houden moet niet Dre op de schouders. Het is Sylvie die in de lucht gehesen moet worden.

Jan Aalfs